Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz- Melisa Kesmez
Güncelleme tarihi: 27 Oca 2020
Melisa Kesmezin bu kitabını tamamen isminden dolayı almış, hatta o kadar bilinçsiz alıcı imişim ki, öykü kitabı olduğundan bile bihabermişim. Farklı şeyler beklediğimden midir, yoksa öykü alışkanlığımın daha acemilik evresinde olmasından mıdır bir türlü ısınamayarak yarıda bırakmıştım. Ama her kitabın ihtiyacı olan bir zaman var okuyucunun içine girmesi gereken (ben öyle olduğunu düşünüyorum). Bende demek ki o aralıkta değilmişim ilk okumaya başladığımda. Üzerinden birkaç ay geçti ve ben bir işi yarım bırakmaktan hoşlanmayan huyumdan, kitaba geri döndüm. Zorlar bitiririm elbet dedim. Öyle olmadı ikinci kez elime alışım. Yani zorlamaya gerek kalmadan bir oturuşta bitirdim. Öykü genel anlamda sindirilerek okunması gereken bir yazı türü. Roman ara vermeyi kaldıramaz, kopartır insanı konudan. Ama öykü tam tersine, roman gibi nefes almadan okumaya gelmiyor, arada zaman istiyor.
Kitapta biryandan farklı kadınların gündelik yaşamından kesitler sunarken, sanki hepsi aslında tek bir kadının başından geçmiş izlenimi de veriyor. Çünkü her olay o kadar tek bir insanın başından geçebilecek şeyler ki. Konular hayattan; beklenmedik, vay be dedirtecek türden değiller. Ama amaçta o değil bence. Bir nevi günce gibi bir şey diyebiliriz. Konular sıradan olsa da insanı kitabın içine çeken bir tarafı var, o da anlatım dili. İnsanı sıkmadan, betimlemelere gereği kadar (çok süslü cümlelerin abartılı yoruculuğundan uzak) yer vererek ama anlaşılırlığını bozmadan anlatmış. Bu da benim için bir öyküyü canlı kılmak için gerekli olduğuna inandığım iki şeyden biri: Ya konusu çok ilginç olmalı ya da anlatım çok basit olmamalı, biraz süslü olmalı, tabi en güzeli ikisinin de olması.
Öykülerdeki kahramanların ortak noktası, hepsinin hayatında tam olarak bir yere, bir şeye tutunamamış, hayatlarını düzene oturtamamış olmaları. Öykü sonunda mutlu sona ulaşamamalarına rağmen, karamsar gelmiyor insana. Tersine, bana sanki o öyküden sonra hayat onların yüzüne gülmüştür izlenimi verdi.
Kısacası, her gün duyduğumuz, dinlediğimiz, kimisini yaşadığımız şehir kadını dertlerini kendi içten anlatımıyla bize bir kitap altında toparlamış.